പ്രണയവും ജീവിതവും മനോഹരമായ ഓർമകളും ചിറകൊടിഞ്ഞ പെൺതുമ്പി വിളിച്ചു പറയുന്നത് പോലെ അനുഭവപ്പെടുന്നു ഈ കവിതകൾ. ഓരോ വരിയും വായനക്കാരുടെ മനസ്സിനെ ചൂടുപിടിപ്പിക്കുകയും ചിന്തിപ്പിക്കുകയും ഒപ്പം കരയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

യുദ്ധവും അരക്ഷിതത്വവും ഏൽപ്പിച്ച മുറിവുകൾക്ക്, ജീവിതം സമ്മാനിച്ച ഇഴപൊട്ടിയ കിനാക്കൾക്ക്, കണ്ണീരിന്റെ ചോര പൊടിഞ്ഞ നൊമ്പരങ്ങൾക്ക് വേദനാസംഹാരിയായി മാറുകയാണ് റിഹാൻ റാശിദിന്റെ കഥാസമാഹാരമായ "സമ്മിലൂനി'.

വൈലോപ്പിള്ളിക്കവിതകളിൽ കൂടുതലായി തെളിയുന്ന ഭാവങ്ങൾ അസൂയയും വന്യതയുമാണെന്ന നിരീക്ഷണത്തിന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ 'കണ്ണീർപ്പാടം' എന്ന കാവ്യത്തിൽ നിന്നാണ് അവർ സാധൂകരണം കണ്ടെത്തുന്നത്.

അഷിത എന്ന മൂന്നക്ഷരത്തിൽ ജനിച്ച് ജീവിച്ച് മരിക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ഒരു ആത്മാവാണ് ഞാൻ.

ജനിച്ച നാടിന്റെ ചരിത്രവും കഥയും നാട്ടുപരദേവതകളും പിന്നീട് വളർന്ന രാഷ്ട്രീയപരദേവതകളും എല്ലാം നിറഞ്ഞ രചന. പ്രതിഷ്ഠ നേടിയ എഴുത്തുകാരനല്ലാത്തതിനാൽ എഴുത്തിന്റെ വ്യാകരണത്തിൽ കെട്ടിയിടാത്ത പി വി കുട്ടന്റെ പേന, നമ്മൾ ഇതിനകം ശവപ്പെട്ടിയിലടച്ച അതിസുന്ദരമായ ധാരാളം നാട്ടുമൊഴികൾക്ക് വീണ്ടും ജീവൻ നൽകിയിരിക്കുന്നു.

പരിസ്ഥിതി ദിനത്തിൽ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടേണ്ട പുസ്തകം...

കഥാഗതിക്കനുസരിച്ച് കാട് ഭാവം പകരുകയും പ്രതികരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവനുള്ള സാന്നിധ്യമായും പച്ച കാരുണ്യത്തിന്റെ വർണമായും നോവലിലുടനീളം പടർന്നുകിടക്കുന്നു. പരിസ്ഥിതി രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ചില മാനങ്ങൾ അടങ്ങിയതിനാൽ യാത്രയിൽ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിന് പ്രസക്തിയുള്ളതായും ജീവിതത്തിന്റെ അനിവാര്യതകളിൽ മണൽക്കാടും ഹരിതാഭയും എങ്ങനെ സ്വാധീനിക്കുന്നു എന്നുമെല്ലാം നോവലിലൂടെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നു.

ലിംഗം, വർഗം, സാമൂഹിക വിവേചനം, അടിമത്തം തുടങ്ങിയവയുടെ വിശകലനത്തിൽ നിങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന വാർപ്പുമാതൃകകളെ നോവൽ ഒഴിവാക്കുന്നു. നോവലിലുടനീളം ആകസ്മികത ദൃശ്യമാണ്. കഥയുമായി നമ്മൾ പ്രണയത്തിലാകും. ഈ വർഷത്തെ മാൻ ബുക്കർ പ്രൈസ് ലഭിച്ച ഒമാനി നോവലിസ്റ്റ് ജൂഖ അൽ ഹർസിയുടെ സെലിസ്റ്റ്യൽ ബോഡീസ് വ്യത്യസ്തമാകുന്നത് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ്...

മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭയമാണ് മരണഭയം. നാം ജനിച്ചു എന്ന കാരണം കൊണ്ടുതന്നെ മരിക്കാനും ബാധ്യസ്ഥരാണ്. അതാകട്ടെ എപ്പോഴും കൂടെയുണ്ടുതാനും. ഒരു കാര്യം തീർച്ചയാണെങ്കിൽ പിന്നെ അധികം ചിന്തിച്ച് വിഷമിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലൊ. വിജയത്തിലേക്കുള്ള രാജപാതയിൽ പന്ത്രണ്ടാമത്തെ ലേഖനം മരണത്തെ കുറിച്ചാണ്. മരണത്തെ ഇത്ര മനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ച കൃതികൾ വേറെയുണ്ടോ എന്ന് സംശയമാണ്.

പരിഭാഷകൾ പലതും ഖുർആന്റെ നിയതമായ ആശയപ്രപഞ്ചത്തോട് നീതി പുലർത്താത്തതും അബദ്ധങ്ങളെ ആവാഹിക്കുന്നതുമായിരുന്നു. വായനക്കാരിൽ വിശുദ്ധ വചനങ്ങളെക്കുറിച്ചെന്നല്ല, ഇസ്‌ലാമിനെ പ്രതി തന്നെയും തെറ്റായ സന്ദേശങ്ങൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിൽ അവധാനതയില്ലാത്തതും അപക്വവുമായ പരിഭാഷകൾ വലിയ പങ്ക് വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈയൊരു പശ്ചാത്തലമാണ്, ഫൈളുർറഹ്മാൻ ഫീ തഫ്‌സീരിൽ ഖുർആൻ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ ആശയ വിവർത്തനം പ്രസക്തമാക്കുന്നത്.