'ഞാൻ സംഘടനയിൽ പ്രവർത്തിച്ചുവെന്നതിനേക്കാൾ സംഘടന എന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയായിരുന്നു'

ഞാൻ സംഘടനയിൽ പ്രവർത്തിച്ചുവെന്നതിനെക്കാൾ സത്യസന്ധമായ പ്രയോഗം ഇക്കാലയളവത്രയും സംഘടന എന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചുവെന്നതാണ്. ജീവിതത്തിൽ, സ്വഭാവത്തിൽ, പെരുമാറ്റത്തിൽ, നിലപാടുകളിൽ എല്ലാത്തിലും നമ്മെ നവീകരിക്കുകയായിരുന്നു. സംഘടനാ ഉത്തരവാദിത്വം എന്ന പ്രയോഗം പോലും അപ്രസക്തമാണെന്നാണ് എൻ്റെ പക്ഷം. സംഘടന എന്ന പദത്തിൻ്റെ സാങ്കേതികതയിലേക്ക് ചേർത്തി വായിക്കുമ്പോഴത് ശരിയായിരിക്കാം. ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലെയും ജനങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യലും, നേരും, നെറികേടും വകതിരിച്ച് കാണിച്ചു കൊടുക്കലും, നേരിൻ്റെ പക്ഷത്ത് ജനങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കലും നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ കടമയാണ്. ആ കടമ നിറവേറ്റാൻ നിലമൊരുക്കിത്തന്നത് എസ്.എസ്.എഫ് എന്ന പ്രസ്ഥാനമാണ്. കാലമാവശ്യപ്പെടുന്ന ദൗത്യം ശ്രദ്ധയോടെ പുലർത്തുന്നതു കൊണ്ടാണ് നമ്മൾ വേറിട്ടു നിൽക്കുന്നതും. ദീനി പ്രവർത്തനം തന്നെയാണ് നമ്മുടെ സംഘടനാ പ്രവർത്തനവുമെന്ന് നിർഭയം സമീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നുവെന്നത് നമ്മുടെ മാത്രം സവിശേഷതയാണ്. കാലാനുസൃതം ചിട്ടയോടെ ദീനി ദൗത്യം സംഘടിതമായി ചെയ്യുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ആത്മവിശ്വാസവും, സംതൃപ്തിയും ചെറുതല്ല. ഒരാളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങേണ്ടിയിരുന്ന പലതും പലരിലേക്കും പരന്നൊഴുകുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ് സന്തോഷിക്കാറുണ്ട്. വ്യക്തിപരമായ നാനാതരം തിരക്കുകൾക്കിടയിലും അതിലൊരു സുപ്രധാന തിരക്കായി ദീനിപ്രവർത്തനത്തെ കാണുമ്പോഴാണ് നമ്മൾ കർത്തവ്യം നിറവേറ്റിയവരാകുന്നത്. വ്യക്തിയെ പോലെത്തന്നെ മതമൂല്യങ്ങളെയും ഹൃദയത്തോട് ചേർക്കുന്നതിനാൽ നമ്മുടെ പാരത്രിക ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള കരുതിവെപ്പു കൂടെയാണിത്.ഈ പ്രസ്ഥാനം നമ്മെ നമ്മളായി നിലനിർത്തുന്ന സുരക്ഷാ വലയമാണത്. യുവത്വമെന്ന നിർണായക ഘട്ടത്തിൽ നമ്മുടെ ആത്മബന്ധുക്കളായ പ്രവർത്തകരെ നേരിൻ്റെ പക്ഷത്ത് നിർത്താൻ നമ്മൾ കാണിക്കുന്ന തിടുക്കം വെറുതെയല്ല. ഒരിക്കലും പിരിയാത്ത ആത്മ ബന്ധമായി ആ ചേർത്തു പിടിക്കൽ വികസിക്കുന്നതിൻ്റെ ഉൾസാരം നമ്മുടെ ലക്ഷ്യബോധവും, ആത്മാർത്ഥതയുമാണ്. അതിൻ്റെയെല്ലാം ഉൾപ്രേരകമായി വർത്തിക്കുന്നത് ഉന്നതമായ മതബോധം തന്നെയാണ്. ഓരോ ഘട്ടത്തിലും പ്രവർത്തകരെ മുന്നോട്ട് നയിക്കേണ്ടത് ഈ ഒരു വികാരമാണ്.